مقبره کوروش

کوروش بزرگ یا کوروش کبیر (۵۷۶-۵۲۹ پ.م.) شاه پارسی، به‌خاطر بخشندگی‌، بنیان گذاشتن حقوق بشر، پایه گذاری نخستین و بزرگترین امپراتوری تاریخ جهان، آزاد کردن برده‌ها و بندیان، احترام به دین‌ها و کیش‌های گوناگون، گسترش تمدن و غیره یکی از شناخته شده ترین پادشاهان تاریخ جهان است. کوروش نخستین شاه و بنیان‌گذار دوره شاهنشاهی هخامنشی در ایران زمین می‌‌باشد.

کوروش کبیر در میان همه ملل و اقوام و ادیان به نیکی یاد شده است. ایرانیان کوروش را پدر؛ یونانیان، ‌او را سرور و قانونگذار می‌‌نامیدند. یهودیان این پادشاه را مسیح (ناجی و رهاننده) توسط پروردگار به شمار می‌آوردند، ‌ضمن آنکه بابلیان او را مورد تایید مردوک (خدای بزرگ بابلیان) می‌‌دانستند. درباره شخصیت ذوالقرنین که در کتابهای آسمانی یهودیان، مسیحیان و مسلمانان از آن سخن به میان آمده 

کاخ عالی قاپو

کاخ عالی قاپو عمارتی است که در غرب میدان نقش جهان و روبروی مسجد شیخ لطف اله سر بر افراشته و به عنوان یکی ازمهمترین شاهکارها ی معماری اوائل قرن یازدهم هجری از شهرتی عالم‌گیر برخوردار است . تاریخ ساخت بنا به 1054 هـ.ق باز می گردد و بانی آن بانی : شاه عباس اول می باشد.
این قصر دروازه مرکزی و مدخل کلیه قصرهایی بود که در دوران صفویه در محدوده میدان نقش جهان بنا شده بودند . عالی قاپو مرکب از دوکلمه عالی و قاپو است که با هم به معنای « سر در بلند » یا « درگاه بلند» هستند. اسامی دیگر آن علی قاپو ، دولتخانه مبارکه نقش جهان و قصر دولتخانه می باشند.  

نقره سازی

بشر از چهار هزار سال ق.م،پس از کشف طلا،با کاربرد نقره آشنا بوده است.نقره فلزی است که مانند طلا و مس به صورت خالص در طبیعت موجود است،ولی بیشترین مقدار آن از سنگ معدن استخراج می شود.آثار کشف شده در تپه های سیلک کاشان متعلق به هزاره چهارم ق.م،یادآور این نکته است که مردم این ناحیه از ایران با کاربرد این فلز  پالایش و ساخت اشیاء سیمین،آشنایی کامل داشته اند.معادن بسیاری در نقاط مختلف ایران دارای سنگ نقره هستند،از جمله:معادن نخلک در میانه کویر لوت در شمال انارک،که در زمان ساسانیان از محصول آنها به ویژه در ساخت ظروف سیمین استفاده می شد.هنر نقره کاری در عصر ساسانیان رونق بسیار داشت.از مقایسه اشیاء مکشوفه ساسانی با کارهای مشابه همعصر خود در بیزانس و روم،استنباط میشود که این دو هنر در تکنیک کار و اسلوب ساخت،نباید تفاوت چندانی با یکدیگر داشته باشند.نقره کاران ساسانی سه روش زیرین را در ساخت ظروف به کار می برده اند: 

نمد مالی

نمد که در اصطلاح نسج نا بافته است با ایجاد فشار ، رطوبت و حرارت درست می شود. ساختن نمد بر اساس دو خاصیت پشم است ، یکی خاصیت جعد یابی و دیگری پوسته ای شدن . وقتی که پشم در حرارت مر طوب مجعد شده و الیاف آن در هم می روند پوسته ها نمی گذارند الیاف دوباره از هم باز شوند این به هم پیچیدگی ، نسج نا منظمی درست می کند که اگر ترکیبات نمد سازی ( مانند قلیاها و یا خاک نمد ) را به آن بیافزایند محکم تر می شود . کار های دستی ، یعنی نمد مالی پیوستگی الیاف را تسریع می کند .

تولید نمد شاید یکی از ابتدایی ترین اشکال استفاده از پشم برای ساخت زیر انداز باشد. تولید این زیر انداز از همان ابتدا بیشتر در مناطق پرورش دام و تولید پشم به خصوص مناطق سرد و مطلوب مرسوم بوده است .
مراحل تولید نمد بدین گونه است که پرز الیاف پشم به علت قرار گرفتن در محیط آب گرم و صابون از هم باز شده و در اثر مالش و فشار دوباره در هم فرو می روند و بافتی متراکم به وجود می آورند که رطوبت و سرما را به سختی از خود عبور می دهد . زیر اندازهای بزرگ ، کف پوش چادرها و.... را بدین صورت درست می کنند که ابتدا پشم ها را بر طبق نقشه بر روی زمین پهن کرده و آب صابون روی آن می پاشند و بعد نمد مال برای درگیر شدن پشم ها به یکدیگر (پشم گرفتن) روی آن راه می رود و اغلب چند نفر نمد مال با پای برهنه و در کنار هم روی نمد کار می کنند و بعد با دست های خود با نظم و ترتیب خاصی همراه با زمزمه آواز به صورت هماهنگ عمل نمد مالی را انجام می دهند . هنگامی که پشم ها کمی فشرده شد توی کرباس یا حصیر لوله کرده و در جوی طویلی فرو کرده و زیر آن را گرم می کنند. چند نفر مرد روی این لوله راه می روند و در حالی که به چوبی که بلندی آن تا کمر آن ها می رسد تکیه داده اند آن را با پای خود می گردانند . مالش نمد های بزرگ چند ساعت طول می کشد تا اینکه خوب به هم فشرده شود . برای گل انداختن نمد ها قبل از نمد مالی پشم را رنگ می کنند اولین مرحله نمد مالی را با یک رنگ انجام می دهند ، آن گاه لوله را باز کرده و طبق نقشه تزیینی که دارند پشم های رنگی مختلف را به صورت نقوش مختلف بر روی نمد پیاده می کنند بعد نمد مالی را ادامه می دهند به طوری که گل و آرایش جزو قسمت پیوسته نمد می شود

گبه بافی

گبه یکی از هنرهای دستی متعلق به ایرانیان است که در بافت آن علاوه بر ذوق و هنر ، عشق به طبیعت نیز موج می‌زند.

گبه یا قالیچه‌خرسک گونه‌ای فرش از جنس قالی است که معمولا در قطع قالیچه توسط عشایر و ایلات لر و قشقایی بافته می‌شود و دارای پرزهای بلند است.
در بافت گبه از تعداد پود بیشتری استفاده می‌شود که این کار در نرمی گبه تاثیر فراوان دارد. تعداد پود برخی از گبه‌ها گاهی از سه تا هشت پود در هر رج و بلندی پرزها گاهی تا یک سانتی متر هم می‌رسد.
گبه در اندازه‌های مختلفی بافته می‌شود که عبارتند از: گبه در اندازه قالیچه، گبه در اندازه قالی، گبه پتویی.