آبشار شوی

آبشار شِوی یکی از بزرگ‌ترین و زیباترین آبشارهای ایران در رشته‌کوه‌های زاگرس است. شوی در گویش لری بختیاری نامی زنانه به معنی لطافت است. آبشار شوی یا تله زنگ در سردشت از توابع دزفول واقع در استان خوزستان، و با فاصلهٔ اندکی از استان لرستان و در بین کوههای سرتنگ شوی در ۱۰ کیلومتری ایستگاه راه آهن تله زنگ و در مسیر راه آهن سراسری تهران - جنوب واقع شده‌است.

توصیف آبشار

آبشار شوی، پس از بیرون آمدن غار، از گردنه‌ای بلند به پایین سرازیر می‌شود. ارتفاع آبشار ۱۰۰ متر و عرض آن ۴۰ متر است. آب آن پس ازعبور از کوه‌ها و دره‌ها، به سد دز در استان خوزستان می‌ریزد. پوشش گیاهی اطراف این آبشار، تشکیل شده از درختانی مانند بید، انجیر، مو، زبان‌گنجشگ، افرا، کیکم و بلوط است. در زیر آبشار و بر روی دیواره‌های آن گیاه سیاه وشان و سایر گیاهان آب دوست روییده‌است. در نزدیکی این آبشار، آبشار بزرگ دیگری وجود دارد که گاه از آن به آبشار دوم شوی یاد می‌شود.

تالاب میانگران

تالاب میانگران درجنوب غربی کوهپایه زاگرس و در فاصله یک و نیم کیلومتری شهرستان ایذه در شمال شرقی استان خوزستان واقع شده‌است. این تالاب به نام‌های پرچستان(گورویی و اورک شالو)، شیخان، فاروم(قلعه گژدم) و منقار نیز نامیده می‌شود. منبع درآمد مردم حاشیه تالاب میانگران از طریق دامداری و کشاورزی به خصوص کشت گندم،جو،ماش و برنج است. جاده آسفالته ایذه- پیون، جاده آسفالته ایذه- کول فرح و روستای پرچستان از جمله راههای دسترسی به تالاب میانگران است. پرباران‌ترین ماه سال دراین تالاب، دی ماه و کم باران‌ترین آن از اواخر خرداد تا اواسط مهرماه، میانگین تبخیر ماهیانه ۱۷۳ میلیمتر، حداقل رطوبت نسبی ۲۵ درصد است. هوای منطقه معمولا در