تنها آبشار آب گرم ایران

در کیلومتر 70 جاده مشهد به کلات نادری، کمی پایینتر از تونل، به مجموعه ای از چند فروشگاه و قهوه خانه می رسید. از این جا می توانید آخرین اقلام مورد نیاز خود را تهیه کنید تا سفری آسوده تر در دل طبیعت داشته باشید.
کمی پایین تر از این مجموعه، جاده روستای «آبگرم» در سمت راست جاده پدیدار می شود. از دوراهی کلات - آبگرم تا روستای آبگرم حدود پنج کیلومتر راه است. راه روستای آبگرم آسفالت است و تلفنها، در آن، آنتن دارد. روستای آبگرم یک روستای نسبتاً بزرگ در بین روستاهای اطرافش محسوب می شود. روستایی با خانه ها و باغهای فراوان.
اگر علاقه ای ندارید که در راه های پر دست انداز خاکی کوهستان رانندگی کنید، می توانید خودروتان را در میدانگاهی روستای آبگرم پارک کنید و پیاده به راه بزنید. اگر هم خودروتان، وضعیت مناسبی برای راندن در جاده های خاکی دارد، می توانید تا پای «بند» را با خودروتان، طی طریق کنید.

آشنایی با شهر تاریخی شوشتر

شهر تاریخی شوشتر در شمال استان خوزستان قرار گرفته و از سمت شمال به کوه‌های بختیاری و شهرستان دزفول، از غرب به دزفول و شوش دانیال، از شرق به مسجد سلیمان ،از جنوب به اهواز و از جنوب شرقی به رامهرمز محدود می‌شود.

این شهر دارای وسعتی در حدود 3440 کیلومتر مربع بوده که شهر قدیمی و تاریخی شوشتر به عنوان هسته مرکزی آن و محصور در شعبات رودخانه کارون می‌باشد. در جزیره‌ای به عرض حدود 2 کیلومتر و طول 8 کیلومتر قرار گرفته حاضر چهار راه ارتباطی مهم شهرستان شوشتر را با سایر نقاط خوزستان مرتبط می سازد.

گوردختر

این اثر تاریخی که شباهت زیادی به آرامگاه کوروش در پاسارگاد (استان فارس) دارد، در دشت «میانکوهی پشت پَر» شهرستان دشتستان قرار دارد و از نقاط دیدنی استان بوشهر در جنوب ایران است.

گوردختر در میانه‌ی دهه‌ی 1380 مرمت شد؛ ولی اکنون وضعیت مناسبی ندارد. این بنا در تنگ ارم در بخش مرکزی شهرستان دشتستان در استان بوشهر و در جاده‌ی برازجان - کازرون قرار دارد.

در شرق گوردختر، بقایای کوشک اردشیر ساسانی دیده می‌شود. از دیگر آثار دوره‌ی هخامنشیان در برازجان می‌توان به کاخ چرخاب کوروش در یک کیلومتری جنوب غرب برازجان، کاخ سنگ سیاه و کاخ بردک سیاه در دشتستان اشاره کرد.

این آرامگاه به سبک آرامگاه کوروش بزرگ، اما در اندازه‌ی کوچک‌تر ساخته شده و سقفی شبیه آرامگاه کوروش بزرگ دارد. باستان‌شناسان تأیید کرده‌اند که این اثر متعلق به سال 600 پیش از میلاد، دوره‌ی هخامنشیان، است.

آبشار مارگون،

در پیچ و خم این آبشار و در دل تنگه آن، در کنار دیوارهای سر به فلک کشیده، طبیعت زیباترین داشته‌های خود را به رخ می‌کشد. آمیخته از نگارگری‌های آب و آبشار و کوه، و درخت و صخره و آفتاب.
آبشار مارگون یکی از زیباترین آبشارهای کشور است که در مجاورت شهر «سپیدان» و در مرز استان فارس و استان کهگیلویه و بویراحمد قرار گرفته است. سپیدان و مناطق اطراف آن به دلیل کوهستانی بودن و داشتن ارتفاعی بالای 2200 متر آب و هوایی سرد دارد.
آبشار مارگون یک ویژگی منحصر به فرد در میان انبوه آبشار ایران دارد و آن اینکه این آبشار خود سرچشمه رودخانه ای است که در ادامه آبشار، جاری است. در بالای دیواره آبشار هیچ رودخانه ای نیست، بلکه آنچه به عنوان آبشار مارگون شناخته می‌شود، حاصل فعالیت چند صد چشمه ریز و درشت است که در کمر دیواره، آب حاصل از بارندگی در ارتفاعات را به بیرون از دل کوه هدایت می‌کند. از این نظر آبشار مارگون بزرگترین و مرتفع ترین آبشار چشمه ای جهان است. رودخانه حاصل از این چشمه‌ها بسیار پر آب بوده و تا شهر سپیدان امتداد دارد. رود مارگون پس از پیوستن به چند شاخه دیگر در خارج از شهرستان سپیدان، رودخانه «کر» را تشکیل می‌دهد.

آرامگاه شیخ صفی‌الدین اردبیلی

آرامگاه شیخ صفی الدین اردبیلی یکی از مکان‌های تاریخی شهر اردبیل در شمال غربی ایران و از آثار ثبت‌شده در فهرست میراث جهانی یونسکو است.

بقعه شیخ صفی الدین ازدبیلی

ه گفته بیوک جامعی (۱۳۷۹)، مجموعه نفیس بقعه شیخ صفی الدین به نام عارف نامدار شیخ صفی الدین اردبیل جد سلاطینصفویه، در سال ۷۳۵ ه. ق. به دست فرزند وی صدرالدین موسی بنا شد. پس از شروع حکومت صفویه، به سبب ارادت شاهان صفوی به جد خود، واحدهای مختلفی به این مجموعه اضافه شد. بویژه در عهد شاه عباس اول و از آنجا که وی ارادت فراوانی به شیخ صفی الدین داشت و بسیار به زیارت مقبره وی می‌رفت، برای تکمیل و تزیین این اثر، کارهای فراوانی صورت گرفت. در عصر صفوی، بقعه شیخ با حضور استادان بزرگ عهد صفوی چنان به زیور آراسته شد که همچنان پس از گذشت چندین قرن به عنوان یکی از مفاخر تاریخی و فرهنگی ایران به شمار می‌آید.